Το πιθανολογούμενο ναυάγιο του διαγωνισμού πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ το οποίο αναμένεται να επικυρωθεί στις 22 Ιουνίου, οπότε και δύσκολα θα κατατεθεί δεσμευτική προσφορά στο διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, συνδέεται με πολλές εκκρεμότητες.

Κυρίως, όμως, με το τεράστιο βάρος των «παράνομων κρατικών ενισχύσεων» και το τετραετές υποκριτικό κρυφτούλι για τις συμβάσεις συντήρησης του ακριβοπληρωμένου σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας.

Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις επιχειρούν να πωλήσουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ χωρίς να έχουν εξασφαλίσει στον ιδιώτη επενδυτή πώς το σιδηροδρομικό δίκτυο θα συντηρείται και θα λειτουργεί κανονικά!

Η κούρσα ταχύτητας που επιχείρησε τις τελευταίες εβδομάδες, με βαριά καρδιά ως συνήθως, η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Υποδομών ώστε να λάβει η διοίκηση του ΟΣΕ αποφάσεις για τη συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου σκόνταψε και πάλι στους συνδικαλιστές του οργανισμού. Επιπλέον, η σημερινή διοίκηση του ΟΣΕ συνεχίζει τις παλινωδίες των τελευταίων ετών για το συγκεκριμένο θέμα: Ενώ φαίνεται πως προσανατολίζεται, όπως και η ηγεσία του υπουργείου, προς το μοντέλο του ΣΔΙΤ για να «χαϊδέψει τα αυτιά των συνδικαλιστών» ζητάει μελέτες ώστε να διαπιστωθεί στο «και πέντε» ποιο είναι το καλύτερο μοντέλο σύμβασης συντήρησης.

Ο διευθύνων σύμβουλος Κ. Πετράκης είχε καταθέσει σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δ.Σ. έγγραφο (με ημερομηνία 12 Μαϊου) προς τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη στο οποίο αναφέρεται πως «το Δ.Σ. του ΟΣΕ, έχει ενστερνιστεί επί της αρχής, την πρόταση του ΥΠΟΜΕΔΙ σχετικά με το προτεινόμενο μοντέλο για τη συντήρηση της υποδομής».

Το έγγραφο αποσύρθηκε με παρέμβαση των συνδικαλιστών αλλά στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 1ης Ιουνίου είχε καταχωρηθεί ως έκτο θέμα συζήτησης η προώθηση «των αναγκαίων οικονομοτεχνικών μελετών και κοστολογήσεων» ώστε να αποφασιστεί ποιο από τα τρία μοντέλα συντήρησης (ΣΔΙΤ, Service Level Agreement – SLA για παροχή συγκεκριμένης ποιότητας υπηρεσιών συντήρησης ή κλασσικό δημόσιο έργο) είναι το συμφερότερο!

Περισσότερα εδώ.