Ευκαιρία για ανάδειξη του ρόλου του στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αποτελούν τα σημερινά εγκαίνια των έργων κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline (TAP).

Ο αγωγός αυτός, που, μέχρι το 2013 τουλάχιστον, αποτελούσε το αουτσάιντερ μεταξύ των προτεινόμενων αγωγών για τον ονομαζόμενο Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου, τελικά κατάφερε λόγω της αποδεδειγμένης οικονομικότητάς του, να θέσει εκτός παιδιάς, έργα με τεράστια πολιτική στήριξη από ΕΕ και πλειάδα χωρών, όπως ο Nabucco και ο ελληνοιταλικός αγωγός ITGI.

Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι από τα δύο αρχικά μέλη του εταιρικού σχήματος που πρότεινε και «έτρεχε» το συγκεκριμένο σχέδιο, δηλαδή Statoil (Νορβηγία) και AXPO (Ελβετία, τότε ακόμη ονομαζόταν EGL) τελικά μόνο το δεύτερο «διασώθηκε» στο σχήμα με τη σημερινή του μορφή και μάλιστα με ποσοστό μόλις 5%.

Σταδιακά, «μπήκαν» και «βγήκαν» ενεργειακοί κολοσσοί από το σχήμα, κυρίως ως αποτέλεσμα της κρίσης τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου, που ανάγκασε κάποιους από τους μετέχοντες να αποεπενδύσουν είτε μεταβιβάζοντας μέρος του ποσοστού τους ή και το σύνολό του (Ε.οΝ, Staoil).

Έτσι αυτή την στιγμή κύριοι μέτοχοι της εταιρείας του αγωγού, είναι οι ΒΡ και η αζέρικη SOCAR με 20% η κάθε μία, και με αντίστοιχη συμμετοχή στην κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ ΙΙ που θα παράγει το φυσικό αέριο.

Περισσότερα εδώ.