Θα περίμενε κανείς ότι η Πορτογαλία θα είχε κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένη από την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων και τη δραστική μείωση των πορτογαλικών ομολόγων. Αυτή η εξέλιξη συμβάλλει στη μείωση του χρέους και διευκολύνει διάφορες κινήσεις στον προϋπολογισμό. Η ρευστότητα ευνοεί τις επενδύσεις και την οικονομική ανάπτυξη. Όμως επειδή στο παρελθόν οι τράπεζες στην Πορτογαλία τοποθέτησαν τόσα πολλά χρήματα κυριολεκτικά στην άμμο, τώρα δίνουν δάνεια μόνο όταν είναι απόλυτα βέβαιες ότι δεν θα χάσουν. Επενδύσεις για επεκτάσεις επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή ίδρυση νέων επιχειρήσεων που θα μπορούσαν να τονώσουν την ανάπτυξη, δεν διαγράφονται στον ορίζοντα. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είναι και πιο τολμηρές, δεν παίρνουν τίποτα. Το φθηνό χρήμα έχει καταχωνιαστεί στις τράπεζες.  Αντίθετα στον αέρα βγαίνουν ήδη οι πρώτες εικασίες για φούσκες: τα ακίνητα κυρίως στην πρωτεύουσα πωλούνται σε απίστευτες τιμές. Την εμφάνισή τους κάνουν και πάλι καταναλωτικά δάνεια. Το φτηνό χρήμα από την ΕΚΤ οδηγεί στις γνωστές ατραπούς του δανεισμού και αποτελεί ένα πολύ κακό σημάδι, προειδοποιεί ο καθηγητής Σεζάρ ντας Νέβες. Βέβαια, υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου από την ΕΕ που δυσκολεύουν τον κρατικό δανεισμό, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι επινοητικοί δήμαρχοι δεν θα ιδρύσουν κρατικές εταιρείες για να πάρουν φτηνά δάνεια. Τέτοιες πρακτικές οδήγησαν στο παρελθόν τη χώρα στην κατακόρυφη αύξηση του κρατικού χρέους. Εκείνο που φοβάται ο Πορτογάλος οικονομολόγος είναι μήπως οδηγήσει η πολιτική των μηδενικών επιτοκίων τη χώρα του στο κακό παρελθόν. Κυρίως όμως αφαιρεί από τους πολιτικούς την πίεση για μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει από καιρό και τη λήψη αντιλαϊκών αποφάσεων και μεταρρυθμίσεων. Δευτερευόντως η ΕΚΤ με την πολιτική της κρατά στη ζωή πορτογαλικές τράπεζες που χωρίς το φτηνό χρήμα θα είχαν καταρρεύσει.

Περισσότερα εδώ.